Surowy zamek, szare zimne schody, delikatny półmrok – to wszystko stanowi znakomity kontekst do wprowadzenia elementu szaleństwa. Można sobie wtedy pozwolić na fantazję koloru, formy, kompozycji. Kwiaty od bladych, niemal sinobladych do amarantowych, przeplecionych soczystą i nieco zgaszoną zielenią, oplotły balustradę schodów. Królową tej aranżacji była róża o wdzięcznej nazwie amnezja, żywcem zdjęta z barokowych martwych natur, czyli do zamku idealna.